Ο ερημίτης του όρους Σινά πατέρας Μωυσής

Εισαγωγή του Vasili Moumka, δημιουργού του βίντεο: 

Γνώρισα τον Πατέρα Μωυσή πριν απο έναν χρόνο. Η επικοινωνία στην αρχή ηταν τηλεφωνική, λόγω μιας περιπέτειας που είχα την περίοδο εκείνη στην ζωή μου. Σε λίγο καιρό αποφάσισα να πάω να τον γνωρίσω απο κοντά. Μαζί με τη γυναίκα μου κάναμε το ταξίδι στην Αγία Αικατερίνη στο όρος Σινά της Αιγύπτου. Η εμπειρία μοναδική, το μοναστήρι, οι καλογέροι, οι βεδουίνοι, το βουνό, τι να πρωτοπείς... Μα πάνω από όλα η προσωπικότητα του Πατέρα Μωυσή. Θα ήθελα απλά, εγώ και η γυναίκα μου, να μοιραστούμε μαζί σας, μέσα από το βίντεο που φτιάξαμε, την προσωπική μας ματιά και την λίγη, αλλά γεμάτη νόημα εμπειρία μας. Ευχαριστούμε όλους όσοι βοήθησαν για να βγει αυτό το αποτέλεσμα.

Χριστιανός ο Μπομπ Μάρλει

Για το μεγάλο ρέγκε μουσικό Bob Marley διαβάζουμε: H μητέρα του ανήκε στην Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία [μονοφυσιτική Εκκλησία (κοπτική), που δεν έχει σχέση με τη "δική μας" Ορθόδοξη Εκκλησία]. O Μάρλεϊ έγινε μέλος του Ρασταφαριανού κινήματος, η κουλτούρα του οποίου έχει αποτελέσει στοιχείο κλειδί για τη ρέγκε. Ανήκε στη ρασταφαριανή ομάδα «Δώδεκα φυλές του Ισραήλ» και ειδικότερα στη «Φυλή του Ιωσήφ» όπου ανήκαν όσα μέλη είχαν γεννηθεί το μήνα Φεβρουάριο, και μάλιστα ο ίδιος έφερε το όνομα «Ιωσήφ» στα πλαίσια της ομάδας. Ήταν ο πρώτος που κατάφερε να διαδώσει τη μουσική των Ρασταφαριανών από τις κοινωνικά αποξενωμένες περιοχές της Τζαμάικα στη διεθνή μουσική σκηνή. Σήμερα χαρακτηρίζεται ως ένας “Ράστα” θρύλος. Υιοθέτησε χαρακτηριστικά των Ρασταφαριανών όπως τα dreadlocks (είδος κόμμωσης), η χρήση κάνναβης σαν ιερό στοιχείο Θείας Ευχαριστίας και η διατροφή ital (από την αγγλική λέξη vital, φυσικές τροφές που δεν έχουν υποστεί χημική επεξεργασία), τα οποία έγιναν από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας του. Πολλά τραγούδια του Μάρλεϊ κάνουν αναφορές στη Βίβλο, μερικές φορές μέσα από λογοπαίγνια που συγχώνευαν τον ακτιβισμό και τη θρησκεία, όπως το “Revolution” και “Reveletion”: Revelation reveals the truth… (Η Αποκάλυψη αποκαλύπτει την αλήθεια…) It takes a revolution to make a solution… (Χρειάζεται επανάσταση για να βρεθεί λύση…) Στις 4 Νοεμβρίου 1980, οκτώ περίπου μήνες πριν το θάνατό του κι ενώ βρισκόταν στις ΗΠΑ, ο Μάρλεϊ βαπτίστηκε στην Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία με το όνομα Μπερχανέ Σελασιέ (Berhane Selassie = “Φως της Τριάδας”) από τον αρχιεπίσκοπο της Αιθιοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Υποστηρίζεται ότι η μητέρα του, Σεντέλα Μπούκερ, τον πίεζε να βαπτιστεί, ενώ ο ίδιος αντιδρούσε όντας μέλος των Δώδεκα Φυλών, αλλά τελικά συμφώνησε υπό το φόβο του θανάτου και ως χάρη προς τη μητέρα του. Σύμφωνα με τον αρχιεπίσκοπο της Αιθιοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Abuna Yesehaq, ο Μάρλεϊ εκκλησιαζόταν κι επιθυμούσε να βαπτιστεί για μεγάλο διάστημα πριν το κάνει τελικά. Αρκετοί Ρασταφαριανοί δυσαρεστήθηκαν με τη δημοσιοποίηση της βάπτισης, που επήλθε με την κηδεία του, ενώ μέλη των «Δώδεκα Φυλών» θεώρησαν τη βάπτισή του ως προδοσία κατά του κινήματος Ρασταφάρι. Αντίθετα άλλοι συγγραφείς τη θεωρούν ως προσχώρηση σε ήδη υπάρχον κίνημα το οποίο διατηρούσε τις πολιτικές και κοινωνικές θέσεις και τα ιδιαίτερα πολιτιστικά χαρακηριστικά των Ράστα, ενώ παράλληλα τιμούσε τον αυτοκράτορα χωρίς να τον λατρεύει. Στο κίνημα αυτό ανήκαν και άλλα συγκροτήματα όπως οι Abyssinians, αλλά και τα περισσότερα μέλη της οικογένειας του Μάρλεϊ.

ΣΤΑ ΑΓΡΑΦΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ Η νεότερη δήμαρχος σε όλη την Ευρώπη είναι μια κατηχήτρια

πηγή:* Συνέντευξη στον Δημήτρη Ριζούλη (από την Κυριακάτικη Δημοκρατία) 
 Η Βασιλική Φεγγούλη (θεολόγος και κόρη ιερέα με πέντε παιδιά) μόλις 26 ετών ανέλαβε τα ηνία των ιστορικών Αγράφων της Ευρυτανίας.

Γεννήθηκε (όπως λέει η ίδια) «μέσα στο ράσο». Κόρη πολύτεκνου ιερέα (με άλλα τέσσερα παιδιά), θεολόγος και κατηχήτρια. Μεγαλώνοντας με αγάπη για τον Θεό και τον συνάνθρωπο κατάλαβε ότι ως καλή χριστιανή έχει ηθική υποχρέωση να βοηθήσει τους συνανθρώπους και μέσω της πολιτικής.

Η Βασιλική Φεγγούλη όχι μόνο τα κατάφερε αλλά έγινε πριν από μερικές μέρες η νεότερη δήμαρχος της Ευρώπης, αναλαμβάνοντας τις τύχες των ιστορικών Αγράφων της Ευρυτανίας μόλις στα 26 της χρόνια!

Για να συμβεί αυτό είχε προηγηθεί η ποινή της αργίας στον εκλεγμένο δήμαρχο της περιοχής. Ομως, όταν ετέθη το θέμα της διαδοχής η Βασιλική επιλέχθηκε από το δημοτικό συμβούλιο για να αναλάβει αυτό το μεγάλο βάρος παρά το νεαρό της ηλικίας της (εξάλλου ήταν ήδη αντιδήμαρχος). Η Βασιλική ανοίγει την καρδιά της στην «κυριακάτικη δημοκρατία» και μιλάει για την πίστη, την πολιτική και τα όνειρά της.

Είστε πράγματι η νεότερη δήμαρχος της Ευρώπης;

Σύμφωνα με έρευνα που έχει γίνει στο διαδίκτυο ναι, είμαι η νεότερη δήμαρχος στην Ελλάδα και πιθανότατα και στην Ευρώπη. Το γεγονός αυτό αποτελεί ξεχωριστή τιμή για μένα αλλά και γεμίζει με μεγάλη ευθύνη για το πώς θα διαχειριστώ έναν δήμο, με πολλά μάλιστα προβλήματα.

Πώς προέκυψε η εκλογή σας και πώς συνέβη κάτι τέτοιο σε μια κοπέλα τόσο νεαρή όπως εσείς;

Από τα 15 μου ασχολούμαι ενεργά με τα κοινά της Ευρυτανίας, μέσα από την εφημερίδα «ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ», της οποίας υπήρξα για μια δεκαετία ιδιοκτήτρια αλλά και μάχιμη δημοσιογράφος. Η ενασχόλησή μου αυτή με έφερνε πολύ κοντά στους συνδημότες μου σε καθημερινή βάση, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί μεταξύ μας μια ξεχωριστή σχέση.

Ιδιαίτερα το γεγονός αυτό αλλά και κάποιες συγκυρίες με οδήγησαν στην απόφαση να ασχοληθώ ενεργά με τα κοινά του τόπου μου, θέτοντας τον εαυτό μου στις τελευταίες δημοτικές εκλογές στην κρίση των συνδημοτών μου, συμμετέχοντας στον συνδυασμό του κ. Τάτση, με τον οποίο εκλέχτηκα ως η νεότερη δημοτική σύμβουλος στον νεοσύστατο καλλικρατικό Δήμο Αγράφων.

Από τις αρχές Ιανουαρίου του 2013 ο κ. Τάτσης με τίμησε ορίζοντάς με αντιδήμαρχο. Υστερα από μια σειρά δυσάρεστων γεγονότων ο δήμαρχός μας τέθηκε σε αργία και το δημοτικό συμβούλιο με εκλογική διαδικασία με όρισε αναπληρώτρια δήμαρχο, μέχρις ότου λήξει η τετράμηνη αργία του κ. Τάτση.

Οι δημότες μετά την εκλογή σας τι σας λένε; Δείχνουν να σας εμπιστεύονται;

Από την πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων μου οι συνδημότες μου είναι δίπλα μου με λόγια και έργα. Παρά το νεαρό της ηλικίας μου, διαπιστώνω ότι με εμπιστεύονται και αυτό το εισπράττω από τις πρώτες μου περιοδείες που έκανα στα χωριά του δήμου. Από την πλευρά μου θα προσπαθήσω να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων και να μην τους απογοητεύσω.

Μιλήστε μας για τη σχέση σας με την Εκκλησία.

Η σχέση μου με την Εκκλησία είναι ιδιαίτερα στενή και θα τη χαρακτήριζα ως σχέση ζωής, καθότι είμαι θυγατέρα ιερέα, το πρώτο μάλιστα από τα πέντε τέκνα της πολύτεκνης ιερατικής οικογένειάς μας. Το γεγονός ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα μέσα στο ράσο αλλά και ότι ο Θεός με αξίωσε να σπουδάσω τη θεολογία και διά αυτής να διακονώ επ' αγαθώ και την τοπική μας εκκλησία ως κατηχήτρια είναι στοιχεία σημαντικά, που με έχουν δέσει κυριολεκτικά με την Εκκλησία.

Συνεχίζετε ακόμα και τώρα, που έχετε αυξημένα καθήκοντα, να διδάσκετε στο κατηχητικό;

Από μικρή μού άρεσε πάντα να ασχολούμαι με δράσεις, μέσα στη ζωή της εκκλησίας, βοηθώντας το ιερατικό έργο του πατέρα μου. Αργότερα ως θεολόγος ενεργοποιήθηκα στο κατηχητικό της ενορίας αλλά και σε ό,τι αφορούσε τα παιδιά, στο πλαίσιο πάντα του ευρύτερου ποιμαντικού έργου της ενορίας μας αλλά και της τοπικής Εκκλησίας.

Δυστυχώς, το τελευταίο χρονικό διάστημα δεν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτές μου τις υποχρεώσεις, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι έχω απομακρυνθεί. Προσπαθώ να διαχειριστώ με πολλή προσοχή τον χρόνο μου και παρά το βαρύ πρόγραμμά μου έχω αφήσει χρόνο και για τα παιδιά που τόσο αγαπώ.

Το κατηχητικό και η Εκκλησία τι εφόδια μπορεί να δώσουν στα παιδιά κατά τη γνώμη σας;

Ο κάθε νέος και η νέα, που συμμετέχουν στο κατηχητικό, μπορεί να αναπτύξουν ισχυρό χαρακτήρα και να μάθουν να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους, να αγαπάνε και να εκφράζουν ελεύθερα τη σκέψη και τα συναισθήματά τους. Το παιδί στο κατηχητικό σχολείο δεν έχει να χάσει τίποτα, ελάχιστες ίσως ώρες από το παιχνίδι, οι οποίες όμως θα αποδειχθούν στο μέλλον βάλσαμο, τόσο για το ίδιο και την οικογένειά του όσο και για το σύνολο της κοινωνίας. Στην Εκκλησία ο νέος μαθαίνει να ζει πνευματικά, να ζει με τον Χριστό και την αλήθεια.

Ποιοι είναι οι στόχοι σας και για πόσο καιρό θα παραμείνετε στη θέση της δημάρχου;

Καταρχήν το χρονικό διάστημα που κλήθηκα να υπηρετήσω τον δήμο από τη θέση του δημάρχου είναι πολύ μικρό, ωστόσο αρκετό για να «περπατήσουμε» μείζονος σημασίας θέματα στον δήμο. Βασικός μου στόχος, όπως ήταν και του δημάρχου, είναι η τακτοποίηση παλαιών χρεών των προηγούμενων δήμων, που συγκρότησαν τον Δήμο Αγράφων, προς οφειλέτες και ειδικά προς εργολήπτες. Επόμενη κίνηση, η ψήφιση του Προϋπολογισμού για το 2014 έως τα τέλη Οκτωβρίου και φυσικά η συντονισμένη αντιμετώπιση της καθημερινότητας, εν όψει μάλιστα και του επερχόμενου χειμώνα στα Αγραφα.

Η περιοχή σας έχει νέους;

Η κατάσταση για τους νέους είναι δύσκολη, καθότι δεν μπορούν να μείνουν στον τόπο τους γιατί δεν υπάρχει το μεροκάματο. Αν καταφέρουμε ως δήμος και δημιουργήσουμε δράσεις των νέων τόσο στον τουριστικό τομέα όσο και σε αυτόν τον επιχειρηματικό και η Πολιτεία αποφασίσει να μας αφουγκραστεί, θεωρώ ότι θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας και να πούμε στους νέους μας «καθίστε στον τόπο σας» αλλά και σε εκείνους που έφυγαν να επιστρέψουν στα περήφανα Αγραφα.

Η πίστη στον Θεό μπορεί κατά τη γνώμη σας να βοηθήσει την πολιτική σας καριέρα;

Η πίστη στον Θεό είναι η μεγάλη εσωτερική δύναμη που αντλεί ο κάθε πιστός όταν εμπιστεύεται τον Δημιουργό του. Βλέπουμε πού οδηγηθήκαμε από τους πολιτικούς εκείνους που δεν είχαν τον Θεό μέσα τους. Προσωπικά αισθάνομαι πάντα τον Θεό δίπλα μου και σε τούτες τις δύσκολες ώρες της ζωής μου, που καλούμαι να διαχειριστώ μεγάλα φορτία για τους νεανικούς μου ώμους, σας ομολογώ ότι τον αναζητώ σε κάθε μου βήμα, γιατί χωρίς την πίστη στον Θεό δεν καταφέρνεις τίποτε.

Στον δήμο σας ποια είναι τα προβλήματα με τα οποία θέλετε να ασχοληθείτε;

Στον Δήμο Αγράφων υπάρχουν πολλά προβλήματα, τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και προσοχή προκειμένου να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις ανάπτυξης και προοπτικής. Η περιοχή των Αγράφων και γενικότερα της κεντροδυτικής Ευρυτανίας είναι μια από τις πιο όμορφες της Ελλάδας. Είναι ένας τόπος ευλογημένος, με σπάνιες φυσικές ομορφιές, που χρειάζεται όμως τη στήριξη της κεντρικής εξουσίας για να υπάρξει ανάπτυξη, για να μπορέσουν να μείνουν στη γενέθλια γη τους έστω και αυτοί οι λιγοστοί αλλά ήρωες εναπομείναντες νέοι.

Εχουμε ιερή υποχρέωση να στηρίξουμε τους νέους, τα σχολεία μας, την εκπαιδευτική κοινότητα και γενικά τους ξωμάχους κατοίκους αυτού του τόπου. Μέσα από την έγκριτη εφημερίδα σας δεσμεύομαι ότι από την πλευρά μου θα κάνω τα πάντα για τους συνδημότες μου.

Άρης Σερβετάλης: "Διαβάζω τον γέροντα Παΐσιο – Εμπιστεύομαι τον Θεό"

 

Άλλος ένας νέος ηθοποιός - δες και το Νίκο Αναδιώτη, αλλά και τον ορθόδοξο Jonathan Jackson - που παραδέχεται ότι πιστεύει στο Θεό, προσεύχεται και εξομολογείται... Γίνεται έτσι όχι περισσότερο διάσημος απ' όσο ήδη είναι, αλλά, αντίθετα, εύκολος στόχος στα κακόβουλα σχόλια διαφόρων ταλαίπωρων περιηγητών της μπλογκόσφαιρας, όπως φαίνεται κι από τη συγκεκριμένη ανάρτηση. Αναδημοσιεύουμε από εδώ, με ευχαριστίες στο φίλο μπλογκοναύτη που μας το έστειλε.

Οι περισσότεροι από εμάς τον λατρέψαμε μέσα από το ρόλο του Λάζαρου που γυρνούσε συνεχώς με τον Μήτσο, το ιγκουάνα του στον ώμο, στη σειρά «Είσαι το Ταίρι μου»!

Πολλοί επίσης τον έμαθαν από τον ρόλο του τύφλου στο σίριαλ του Χ. Παπακαλιάτη «Κλείσε τα Μάτια». Ο λόγος για τον Άρη Σερβετάλη, ο οποίος εκτός από την υποκριτική και την ξυλουργική λατρεύει και την ανάγνωση θρησκευτικών βιβλίων.
«Διαβάζω τον γέροντα Παΐσιο, τον Βελιμίροβιτς. Μου αρέσει να διαβάζω βίους Αγίων. Μία ιδιαίτερη σχέση έχω με τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη και τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Επισκέπτομαι ένα συγκεκριμένο μοναστήρι στη Πελοπόννησο, κοντά στη Δημητσάνα, είναι αφιερωμένο στον Τίμιο Πρόδρομο», είπε ο ηθοποιός σε συνέντευξη που παραχώρησε, τονίζοντας παράλληλα ότι προσπαθεί να εκκλησιάζεται κάθε Κυριακή.
Ο αγαπημένος ηθοποιός δεν δίστασε να αποκαλύψει ότι σε δύσκολες καταστάσεις έχει απευθυνθεί και έχει πάρει δύναμη από το Θεό. «Εξομολογούμαι... Σε δύσκολες καταστάσεις έχω βοηθηθεί από τον Θεό. Πίστη για μένα σημαίνει να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου κάπου. Προσωπικά τον εμπιστεύομαι στον Θεό, αυτό με ανακουφίζει» δηλώνει ο Άρης Σερβετάλης και προσθέτει «σήμερα ο άνθρωπος έχει κυριευτεί από τα πάθη του. Πρέπει να βάλουμε μέτρο στις επιθυμίες μας. Πολλές φόρες μπαίνω στη διαδικασία να θέλω και κάτι παραπάνω και πιάνω τον εαυτό μου να αισθάνεται ότι αυτό είναι ένα πάθος. Προσπαθώ να το ελέγξω αλλά μόνος μου δεν τα καταφέρνω. Το αποτέλεσμα έρχεται όταν προσεύχομαι και εξομολογούμαι».

 Αξίζει να διαβάσουμε και μερικά σχόλια κάτω απ' την αρχική ανάρτηση:

Ειναι πολυ καλός ως ηθοποιός αλλα δυστηχώς δεν του άνοιξε τους ορίζοντές του η τέχνη. Κρίμα. Εν ετη 2013 που εχουμε φτασει στα περατα του συμπαντος να υπαρχουν ανθρωποι να πιστευουν σε αγίους !!!!!!!!! . Τετοια άτομα εκμεταλλεύεται η εκκλησία και πλουτίζει.

Έτσι ε? Τι λες βρε παιδί μου!!! Σα δε ντρέπεται !!!! Εσύ είσαι σίγουρος για την Εκκλησία που εκμεταλλεύεται τέτοια άτομα και πλουτίζει.Μπορείς να το αποδείξεις?

Συγχαρητήρια !!! ο έξυπνος άνθρωπος είναι πιστός Χριστιανός. όλα τα άλλα ειναι φούσκες.

Εγω οσους βλεπω και ειναι πολυ πιστοι και τρεχουν καθε τρεις και λιγο στην εκκλησια ειναι ολοι τους ηλιθιοι. Τι εχεις να πεις για αυτο ;

Επώνυμοι που βίωσαν το θαύμα

Πώς έζησαν τις περιπέτειες υγείας τους και βγήκαν αλώβητοι

Η Κοίμηση της Θεοτόκου προσελκύει κάθε χρόνο εκατομμύρια πιστούς στα μοναστήρια και στις εκκλησίες που είναι αφιερωμένες στην Παναγία, με γνωστότερες τη Μεγαλόχαρη στην Τήνο, την Εκατονταπυλιανή στην Πάρο και τη Σουμελά στη βόρεια Ελλάδα.

Τα θαύματα της Θεοτόκου πολλά. Όχι μόνο για τα εκατομμύρια πιστών στον πλανήτη, αλλά και για αρκετούς επώνυμους, που έχουν μιλήσει κατά καιρούς για αυτή την προσωπική τους εμπειρία, αναφέρει το «Λοιπόν».

Νίκος Κουρκούλης



Ο γνωστός τραγουδιστής έχει μιλήσει πολλές φορές για τη σοβαρή περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του: «Ήταν ένα καρκίνωμα στην κεφαλή του παγκρέατος. Δύσκολη περίπτωση. Πήγα στο Άγιο Όρος με παρότρυνση δυο φίλων, Μεγάλη Εβδομάδα. Μέσα στο καράβι συναντήθηκα τυχαία με το γιατρό που θα με χειρουργούσε στην Αμερική. Κάποιοι θα μπορούσαν να το πουν σύμπτωση, εγώ όμως δεν πιστεύω σε τέτοιου είδους συμπτώσεις. Έμεινα στη σκηνή μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Όταν επέστρεψα στην Αθήνα για τον τρίτο κύκλο εξετάσεων, ήταν πεντακάθαρες. Μου είπαν ότι πρόκειται για μια περίπτωση αυτοίασης, αλλά εγώ ξέρω πραγματικά τι συνέβη», εξομολογήθηκε ο τραγουδιστής πριν από ενάμιση χρόνο στο «Πρωινό μου» του Mega.

Ειρήνη Μερκούρη



Η νεαρή τραγουδίστρια πέρασε πριν από μερικούς μήνες μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία της και υποβλήθηκε σε δυο χειρουργεία. «Το είδα, το ένιωσα και είναι υποχρέωσή μου να το λέω. Μετά το χειρουργείο, όταν γύρισα στο δωμάτιό μου, με πήρε ο ύπνος. Ήρθε τότε ο Άγιος Δαβίδ και με ξύπνησε, με ταρακούνησε πραγματικά. Έπειτα από αυτό πιστεύω ότι με έσωσε η πίστη μου. Βέβαια, από μικρό παιδί βλέπω οράματα και έχω ξαναδεί στο παρελθόν όνειρο, με την Παναγία», δήλωσε η Ειρήνη Μερκούρη μιλώντας για το πρόβλημα της υγείας της και για το πως έγινε τελικά καλά.


Τζέσυ Παπουτσή



Με μια συγκλονιστική συνέντευξη στο Λοιπόν η Τζέσυ Παπουτσή μίλησε για τον τρόπο που βίωσε το θαύμα η ίδια μετά από μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία της. «Ο Θεός ήταν δίπλα μου σε πάρα πολλές στιγμές. είπα: «Αφού το επέτρεψες εσύ Θεέ μου, αν είναι και θέλεις να γυρίσω να αγκαλιάσω τους ανθρώπους που αγαπώ και να είμαι πάλι μαζί τους, εσύ το αποφασίζεις¨ και φαίνεται ότι το αποφάσισε».


Άντζελα Δημητρίου



Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα αντιμετώπισε και η Άντζελα Δημητρίου, όταν ήταν έγκυος στην κόρη της, Όλγα. Όπως μάλιστα έχει παραδεχτεί η ίδια η τραγουδίστρια σε συνέντευξή της, είδε μπροστά της την Παναγία: «Η κατάσταση της υγείας μου ήταν πολύ κρίσιμη. Φοβόμουν ότι θα χάσω το παιδί μου. Τελικά, παρουσιάστηκε η Παναγία μπροστά μου και το παιδί μου ζει. Επικαλέστηκα τη βοήθειά της. Ξαφνικά εμφανίστηκε μια σκιά μπροστά μου, με άγγιξε στην κοιλιά και μου είπε: "Μη φοβάσαι", κι έφυγε. Την επόμενη μέρα πήγα στο γιατρό και δεν είχα πρόβλημα».

Αντώνης Βαρδής



Ο γνωστός ερμηνευτής και δημιουργός πριν από χρόνια είχε περάσει κι αυτός ένα πρόβλημα υγείας. Με την πίστη που έχει στο Θεό αλλά και με την αστείρευτη εσωτερική δύναμη κατάφερε να το ξεπεράσει. Όπως ανέφερε στο παρελθόν σε συνέντευξή του, έκανε τάμα στον Άγιο Εφραίμ και όταν ξεπέρασε το πρόβλημα, έχτισε ένα εκκλησάκι στο οποίο πηγαίνει συχνά και προσεύχεται. «Είπα πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Ήταν οι γιατροί και ο Θεός».

Μανώλης Κονταρός



Ο Κρητικός τραγουδοποιός ανήμερα της γιορτής του Αγίου Σπυρίδωνα είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα, το οποίο παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Πέρασε μεγάλη περιπέτεια και μπορεί οι γιατροί να του είπαν ότι δεν θα μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια του, αλλά ο τραγουδιστής έχοντας δύναμη και πίστη στο Θεό, τα κατάφερε. Ένα χρόνο μετά το ατύχημα ο Μανώλης Κονταρός έχτισε ένα εκκλησάκι στην αυλή του σπιτιού του στην Κρήτη, όπου προσεύχεται για το θαύμα που βίωσε.

Νίκος Αναδιώτης



Ο νεαρός πρωταγωνιστής των «Βασιλιάδων» σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για το πως σώθηκε τρεις φορές στη ζωή του από σοβαρά τροχαία ατυχήματα. «Πολλές φορές έχω έρθει σε απόγνωση και με την προσευχή όλα ξεπερνιούνται. Μέχρι σήμερα έχω σωθεί τρεις φορές από θαύμα, σε τρία μεγάλα ατυχήματα. Έχω τρακάρει με το αυτοκίνητο, το οποίο μάλιστα καταστράφηκε ολοσχερώς. Δεν πιστεύω όμως στην τύχη, δεν ήμουν τυχερός, όπως συνήθως λέμε. Κάτι άλλο πρέπει να συνέβη».

Θανάσης Ευθυμιάδης



Ο γνωστός ηθοποιός είναι ένας ακόμα επώνυμος που έχει δηλώσει την πίστη του και μάλιστα έχει αποκαλύψει πως έχει ζήσει και εκείνος το θαύμα, συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στο Άγιο Όρος. «Πιστεύω στην Παναγία, μου άλλαξε τη ζωή. Όταν πήγα στο Άγιο Όρος έγινε ένα θαύμα μέσα μου εσωτερικό».

Ο 14χρονος Έλληνας μαθητής, Μάριος Χατζηδήμου, μιλά για την παγκόσμια επιτυχία του

«Δεν περίμενα ποτέ ότι θα βγω πρώτος. Μου άρεσε το θέμα της έκθεσης και αποφάσισα, έχοντας μάθει για το διαγωνισμό από το σχολείο μου, να συμμετάσχω. Δεν πίστευα όμως ότι θα διακριθώ», λέει στο newsbeast.gr ο 14χρονος Μάριος Χατζηδήμου από τα Γιαννιτσά.

Ο μαθητής της Β΄ Γυμνασίου είναι ένας ακόμη νέος που κάνει τη χώρα μας να ακούγεται διεθνώς για τις επιτυχίες της. Ήταν ο νικητής του διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU).

Ίνδαλμά του ο κορυφαίος τενίστας, Ρότζερ Φέντερερ. Και γι’ αυτό μόλις άκουσε ότι ο τίτλος της έκθεσης ήταν «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες», δεν έχασε την ευκαιρία. Πήρε χαρτί και μολύβι και άρχισε να γράφει όλα αυτά που θα ήθελε να πει αν είχε απέναντί του τον σπουδαίο τενίστα.

Ασχολείται και εκείνος με το τένις τα τελευταία δύο χρόνια και περιγράφει το άθλημα μέσα από το γράμμα του. Μιλά στον Φέντερερ σαν να τον βλέπει και του εξηγεί τους λόγους που τον θαυμάζει. Όμως, δεν θα ήθελε, παρά την ενασχόλησή του με τη ρακέτα, ποτέ να γίνει επαγγελματίας αθλητής. «Έχω άλλα όνειρα», λέει ο μικρός Μάριος . Παρά μάλιστα το γεγονός ότι δεν διακρίθηκε μόνο παγκοσμίως έχοντας νικήσει περισσότερους από 1 εκατομμύριο νέους από 55 χώρες που πήραν μέρος στο διαγωνισμό αλλά ξεχώρισε και πήρε την πρωτιά και στην Ελλάδα.

-Πώς αποφάσισες να πάρεις μέρος στο διαγωνισμό;

«Για το διαγωνισμό έμαθα από το σχολείο και επειδή το θέμα μου άρεσε, αποφάσισα να συμμετάσχω. Δεν περίμενα όμως ποτέ να φτάσω στην πρώτη θέση. Χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτή μου την επιτυχία».

-Ασχολείσαι με το τένις. Θα ήθελες να γίνεις αθλητής;

«Δύο χρόνια τώρα ασχολούμαι με το τένις. Δεν θα ήθελα να συμμετάσχω επαγγελματικά με το άθλημα. Το τένις για μένα είναι χόμπι και εκτόνωση. Απλά μου αρέσει σαν άθλημα και είμαι θαυμαστής του Ρότζερ Φέντερερ».

-Ποιο είναι το έπαθλο της πρωτιάς;

«Περιμένω με χαρά να μου απονεμηθεί το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο το Φεβρουάριο. Χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό και το περιμένω πως και πως».

-Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;

«Θα ήθελα να ασχοληθώ με την Ιστορία. Διαβάζω αρκετά βιβλία και τώρα που δεν πηγαίνω σχολείο περνώ αρκετό χρόνο με τους φίλους μου. Έχω πάντα στο πλευρό μου την οικογένειά μου που με στηρίζει και με βοηθά. Παρακολουθώ και τους Ολυμπιακούς Αγώνες».

-Πώς βιώνεις την κρίση που επικρατεί στη χώρα;

«Μας ανησυχούν όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας. Μπορεί να είμαστε μικροί αλλά καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι γίνεται γύρω μας. Δυστυχώς, όμως κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Έχουμε όνειρα και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει. Είναι όλοι απελπισμένοι».

Η Επιστολή του που κέρδισε το πρώτο βραβείο

Γιαννιτσά, 25/01/12

Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,

Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω... να σ’ ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!

Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.

Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...

Συνέχιζα και ονειρευόμουνα... Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκσφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός.

Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!

Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν’ αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη…

Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ’ από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή...

...Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπαλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:

- Πως νοιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;

- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!

- Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων. Μιλήσαμε για το περίφημο «Ευ αγωνίζεσθαι», αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται από λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.

Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.

Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και ν’ αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε... Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού. Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, «δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ’ «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!

Με αγάπη και θαυμασμό, Μάριος Α. Χατζηδήμου

π.Σέργιος Ρίμπκο-Ένας ρόκερ -ιεραπόστολος!

πηγή:proskynitis

Ο π.Σέργιος είναι ένας πολύ γνωστός ιερέας της ρωσικής εκκλησίας ο οποίος έχει βρει τον δικό του τρόπο για να κάνει ιεραποστολή μεταξύ των νέων.

Ο π.Σέργιος ο οποίος είναι δημοφιλής στους νέους και για τα αντισυμβατικά κυρήγματά του,έγινε μοναχός στην Όπτινα όταν ήταν 30 ετών(γενν.1960).

«Μέσα από την ρωσική ροκ μουσική ανακάλυψα τον δρόμο για την Ορθοδοξία.Στα νιάτα μου,όταν ζούσα πίσω από το ''σιδηρούν καταπέτασμα''όπου μας επιβαλλόνταν η φιλοσοφία της στασιμότητας,οι ροκ μουσικοί ήταν οι μόνοι που έλεγαν την αλήθεια μέσα από τα τραγούδια τους»είπε πρόσφατα ο π.Σέργιος στο στάδιο ''Λουζνίκι''με την ευκαιρία του εορτασμού των 30 χρόνων από την ίδρυση του ροκ συγκροτήματος Voskresenie(δηλαδή Κυριακή)

Ο π.Σέργιος πηγαίνει συχνά σε ροκ συναυλίες και μιλάει στους νέους.Ο ίδιος έχει ίδρυσει ένα ροκ κλάμπ,κοντα σε μία εκκλησία της Μόσχας το οποίο ονομάζεται ''Αγία Ξένια''(της Αγ.Πετρούπολης η δια Χριστόν σαλή).

Ως ορθόδοξος ιεραπόστολος ο π.Σέργιος συναντιέται συχνά με γνωστούς τραγουδιστές της ρωσικής και της διεθνούς ροκ μουσικής.Πρόσφατα δώρησε μίαν εικόνα της Παναγίας του Βλαδιμήρου στον γνωστό τραγουδιστή των Deep Purple,Ian Gillan,σ'ένα ροκ φεστιβάλ στην Σαμάρα.

Ο πατριάρχης της Ρωσίας αναγνώρισε την επιτυχή ιεραποστολική δραστηριότητα του π.Σεργίου(Ribko)μεταξύ των νέων.

π.Κάλλιστε ποιο γεγονός ήταν η αιτία για να γίνετε Ορθόδοξος;

  Ο π.Κάλλιστος Ware
 

Αβίαστα γεννάται το ερώτημα, ποιο γεγονός ήταν η αιτία για να γίνετε Ορθόδοξος;

Έχω γράψει γι’ αυτό σε ένα βιβλίο. Μπορώ όμως να το διηγηθώ άλλη μια φορά απόψε, γιατί το θυμάμαι πολύ καθαρά σαν να έγινε χθες. Ήμουν τότε 17 χρονών και ετοιμαζόμουν για το Πανεπιστήμιο. Ήμουν σε ένα σχολείο στο Λονδίνο. Ένα Σάββατο βράδυ πήγα περίπατο και είδα έναν ναό που δεν είχα ξαναδεί ως τότε. Από περιέργεια ή μάλλον από Θεία Πρόνοια αποφάσισα να μπώ μέσα. Ήταν ο Ρώσικος Ορθόδοξος ναός του Λονδίνου. Στην αρχή όταν μπήκα μέσα στο ναό, ήταν σκοτεινός. Δεν είδα εύκολα τι είχε μέσα. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν μια απουσία. Είχα την εντύπωση ότι κανείς και τίποτα δεν είναι εδώ, ότι ο ναός είναι κενός, δηλαδή δεν είχε στασίδια, καρέκλες, μόνο το πάτωμα. Αργότερα κατάλαβα ότι υπάρχουν μέσα στο ναό εικόνες, λαμπάδες αναμμένες, λίγος αριθμός ανθρώπων και κάπου, που δεν μπορούσα να δω υπήρχε μια μικρή χορωδία που έψαλλε. Έτσι ήρθα στην ώρα την οποία οι Ρώσοι κάθε Σάββατο βράδυ έχουν μια μικρή αγρυπνία. Και η πρώτη μου εντύπωση μιας απουσίας – ότι δεν είναι τίποτε εδώ – άλλαξε ολοκληρωτικά. Απέκτησα μια άλλη εντύπωση, όχι απουσίας, αλλά παρουσίας. Κατάλαβα ότι εμείς οι ολίγοι άνθρωποι, παρόντες σε αυτήν την ακολουθία, συμμετέχουμε σε μια πράξη πάρα πολύ μεγαλύτερη από αυτήν την ακολουθία που γίνεται σε μια γωνιά του Λονδίνου. Κατάλαβα ότι συμμετέχουμε σε μια λειτουργική σύναξη που έχει πολλούς αοράτους προσκυνητάς. Πολλούς παρόντες που προσεύχονται μαζί μας, παρ΄ ότι δεν τους βλέπουμε. Είχα την αίσθηση ότι πραγματικά η Εκκλησία είναι ουρανός επί γης. Είχα την αίσθηση της σχέσεως που υπάρχει μεταξύ της ορατής Εκκλησίας που υπάρχει στη γη και της επουράνιας Εκκλησίας επάνω. Κατάλαβα ότι πάνω και κάτω συμμετέχουμε στην ίδια σύναξη. Έτσι είχα μια άμεση αίσθηση της σημασίας της κοινωνίας των Αγίων. Ότι επάνω οι Άγγελοι, οι Άγιοι, η Παναγία, ο Χριστός ο μέγας αρχιερεύς, όλοι συμμετέχουν στη λατρεία που προσφέρουμε εμείς κάτω, οι επί γης. Ότι άνω και κάτω υπάρχει μια Λειτουργία, μια δοξολογία, μια ενωμένη προσφορά και βέβαια τότε δεν κατάλαβα με το μυαλό μου την ακολουθία, διότι όλα ήταν στα Σλαβονικά. Δεν ήξερα τη Σλαβονική γλώσσα, αλλά κατάλαβα με την καρδιά μου, τι σημαίνει αυτή η ακολουθία. Και από τότε άρχισα να ενδιαφέρομαι για την Ορθοδοξία. Από τότε ίσως κατά κεκρυμμένον τρόπο πήρα την απόφαση ότι πρέπει να γίνω Ορθόδοξος. Κατάλαβα αμέσως ότι αυτό είναι για μένα. Πέρασαν βέβαια έξι χρόνια μέχρι να γίνω Ορθόδοξος. Αλλά από τότε ήθελα να γίνω. Έτσι η πρώτη μου επαφή με την Ορθοδοξία δεν ήταν μέσω βιβλίων ή με γνωριμία ανθρώπων, αλλά γνώρισα την Ορθοδοξία μέσω μιας λειτουργικής ακολουθίας. Και αυτό ίσως είναι το πιο σωστό.

ολόκληρη η συνεντευξή του εδώ