Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ Ι.Μ.ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΣΤΗΝ ΘΗΡΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΣΤΗΝ ΘΗΡΑ

Σήμερα 12 Απριλίου 2016 που η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την ανακομιδή της Τιμίας Ζώνης της Παναγίας από της Επισκοπής Ζήλας Της Καππαδοκίας στην βασιλίδα των πόλεων, την Κωνσταντινούπολη, ο Γέροντας Εφραίμ, ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου τέλεσε τη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων στον Ιερό Ναό της Τιμίας Ζώνης της Παναγίας, στη Μέσα Γωνιά της Σαντορίνης. Στο εκκλησίασμα που ήλθε και από άλλα χωριά για να λάβει την ευχή του και να τον ακούσει μίλησε διδακτικώτατα και τόνισε την ιδιαίτερη σχέση που έχει η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου με την Σαντορίνη από το 1830 όπου η Τίμια Ζώνη η οποία είχε αρπαχτεί από τους Οθωμανούς στην Κρήτη και τελικά  διεσώθη από τους Θηραίους και επεστράφη στην Ιερά Μονή. Το γεγονός εορτάζεται πανηγυρικώς τόσο στην Σαντορίνη όσο και στο Βατοπαιδι στις 10 Οκτωβρίου. 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ

Μεγάλη ήταν η χαρά και ιδιαίτερη η ευλογία για τα νέα ζευγάρια, τους νέους και  τις νέες της Μητροπόλεώς μας από τη συνάντησή τους με το Γέροντα Εφραίμ, ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου, το βράδυ της Δευτέρας 11 Απριλίου 2016.
Ο Γέροντας Εφραίμ, που βρίσκεται στη Σαντορίνη προσκεκλημένος του Μητροπολίτη Θήρας Αμοργού & Νήσων κ.Επιφανίου παρευρέθη και μίλησε στην «Σύναξη» των νέων στο παρεκκλήσιο των Τριών Ιεραρχών στα Φηρά της Θήρας εκεί  όπου με την πνευματική φροντίδα του ιεροκήρυκος Αρχ. Χριστοφόρου Καραμολέγκου γίνονται συναντήσεις με θέματα νεανικού πνευματικού προβληματισμού, συζητήσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέες οικογένειες και είχε την ευκαιρία να συζητήσει και να  μιλήσει μαζί τους.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ 

Ο ασυρματιστής του Θεού!

Αφιέρωμα στον Γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη με αφορμή την εικοσαετή επέτειο από την οσιακή του κοίμηση (12 Ιουλίου 1994)...

 

ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ- γεροντας Σωφρονιος Σαχαρωφ

Αγία Ματρώνα:«Θα βάλουν μπροστά σας τον ΣΤΑΥΡΟ και το ΨΩΜΙ και θα σας πούν «Διαλέξετε!»

πηγή:Τρελογιάννης

Η Αννα Βιμπόρνοβα θυμάται...
«Επισκέφθηκα τήν Ματρώνα (ΕΔΩ) τίς μέρες τής Μεγάλης Σαρακοστής, λίγο πρίν πεθάνει.
- Μή φοβάσαι μού λέει, δέν θά ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θά ξαπλώσουμε έτσι, καί θά σηκωθούμε «αλλιώς»…
- Πώς αλλιώς; τήν ρωτάω.
- Νά,-μού λέει-θά γυρίσουμε στό «ξύλινο» ...
- Μάτουσκα, τής λέω, τί σημαίνει τό "ξύλινο";
- Ξύλινο αλέτρι μού λέει, μέ αυτό θά δουλεύουμε τότε...
- Καί πού θά πάνε τά τρακτέρ πού τώρα έχουμε;..."
- Ω,-λέει-άσε τά τρακτέρ...Θά δουλεύει τότε τό αλέτρι τό ξύλινο, καί ή ζωή θά είναι καλή. Ομως, ακόμη δέν φτάσαμε μέχρι αυτούς τούς καιρούς. Εσύ όμως, δέν θά πεθάνεις μέχρι τότε, καί θά τά δείς όλα αυτά...
Η επαναφορά τού ξύλινου αρότρου στήν ζωή μας (καί εφ΄ όσον βρεθούνε ζώα νά τά σύρουν ),θά ισοπεδώσει τήν ανθρώπινη αλαζονεία τής εποχής μας... Εάν δέν βρεθούνε ζωντανά πολύ φοβάμε ότι θά τά σύρουμε εμείς γιά νά μή πεθάνουμε από τήν πείνα
Πόλεμος(συμπλήρωσε)δέν θά ξαναγίνει(μέ τόν τρόπο πού μέχρι τώρα ξέρουμε...)Χωρίς πόλεμο θά πεθάνετε όλοι. Θά πέσουν πολλά θύματα. Ολοι οί νεκροί, θά ξαπλώσετε επάνω στήν γή....
Θά σάς πώ καί κάτι άλλο, Αποβραδίς, όλα θά είναι ( όρθια καί καλά ) πάνω στήν γή, καί όταν θά σηκωθείτε τό άλλο πρωϊ, όλα θά μπούν(θά ταφούν)μέσα στήν γή. Χωρίς «πόλεμο».
«Πώς σας λυπάμαι, όσους τους έσχατους καιρούς θα ζήσετε. Η ζωή θα γίνεται όλο χειρότερη.
Τελικά θα έλθει καιρός πού θα βάλουν μπροστά σας τον ΣΤΑΥΡΟ και το ΨΩΜΙ και θα σας πούν «Διαλέξετε!»
Θα διαλέξουμε τον Σταυρό, της έλεγαν, αλλά πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε..;
-«Ε, θα κάνουμε προσευχή, θα πλάσουμε βώλους λίγο χωματάκι, θα προσευχηθούμε στον Θεό, θα φάμε και θα χορτάσουμε! » αποκρινόταν προφητικά η Αγία Ματρώνα, ενώ αλλού έλεγε:
"Θά πάρετε χώμα, θα κάνετε κουλουράκια, θα τα σταυρώνετε, και θα είναι σαν ψωμί!"

Ὅλα χωρὶς βία (Ἀπὸ τὸ νέο βιβλίο “Μαθητεύοντας στὸν Γέροντα Πορφύριο”)

Ἀπέφευγε τὴν ὀξύτητα στὶς ἐκφράσεις. Συνιστοῦσε πάντα ὅλα νὰ γίνονται ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία.

— Οἱ τρομακτικὲς μορφὲς ποὺ παίρνει ὁ πονηρὸς καὶ παρουσιάζεται στὸν χριστιανό, ὀφείλον­ται πολὺ συχνὰ στὸν βίαιο τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖον ὁ πιστὸς πολεμᾶ τὰ πάθη του, ἔλεγε. Τὸ πνεῦμα τοῦ κακοῦ δὲν ἔχει μορφή. οἱ ἄνθρωποι τοῦ δίνουν μορφὴ ἀνάλογα μὲ τὰ βιώματά τους, τὰ γονίδιά τους καὶ τὴν κληρονομικότητά τους.

— Καὶ ὁ Μέγας Ἀντώνιος ποὺ ἔβλεπε τέτοιες μορφές;

—  Ἔ, δὲν ἦταν μέγας καὶ ἅγιος ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἔλεγε μὲ χαμόγελο.

Νὰ ἀγωνίζεσαι ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία νὰ μεταμορφώσεις τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη σὲ καλά. Οἱ τρεῖς  Ἱεράρχες δὲν ἔβλεπαν τὸ κακό. καὶ δὲν περιγράφουν τὸν διάβολο. Δὲν ἀσκοῦσαν βία πάνω τους, ὥστε νὰ καταπιεσθεῖ τὸ νευρικὸ σύστημα. Μὲ ἁπαλὸ καὶ ἐρωτικὸ τρόπο ἔστρεφαν ἀβίαστα τὸν νοῦ τους πρὸς τὸν Χριστό, καὶ τὰ ἄλλα ὑποχωροῦσαν, κι ἔτσι δὲν ὑπῆρχε καμία καταπίεση. Δίνονταν στὸν Χριστὸ καὶ ὅλη ἡ δυναμικότητά τους πήγαινε ἐκεῖ. Δὲν ἔμενε τίποτα γιὰ τὸν ἀντίθετο. Ἂν τὴν θλίψη σου τὴν κάνεις προσευχή, ἂν τὸν πόνο σου δὲν τὸν ἀφήνεις μέσα σου, ἀλλὰ τὸν κάνεις ἀνάταση, τότε μεταβάλλεται σὲ δύναμη.  Ἔτσι ἔκαναν οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης. Τότε ποὺ ἔμεινα τρεῖς μέρες στὴν ἐκκλησία καὶ μελετοῦσα περιμένοντας τὴν κουρά μου, τότε ἤμουν μέσα στὸν Θεό.

Καὶ ἐπανέλαβε τὴν σκέψη του γιὰ τὴν Ἐκκλησία:

Ὅλοι νὰ εἴμαστε ἑνωμένοι μέσα στὴν Ἐκκλησία. Μὰ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἄκτιστη.  Ὅλοι ἑνούμεθα ἐκεῖ μεταξύ μας καὶ μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους. Ἑνωμένοι καὶ ὁ Υἱὸς μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Πνεῦμα, ἡ Παναγία Τριάδα, κι ἐμεῖς μαζί Της. Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἐκκλησία.

Μαθητεύοντας στὸν Γέροντα Πορφύριο, σελ. 224-225

πηγή: Γέροντας Πορφύριος

Ρακοβαλὴς Ἀθανάσιος: «Ἐμπειρίες ἀπὸ τὸν Πατέρα Παΐσιο»

Δεῖτε τὴ συγκινητικὴ ὁμιλία τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ Ρακοβαλὴ, o ὁποῖος εἶναι συγγραφέας τῶν βιβλίων «Ὁ Γκουρού, ὁ νέος καὶ ὁ Γέροντας Παϊσιος» καὶ «Ὁ πατὴρ Παΐσιός μου εἶπε» Προσέξτε ἰδιαίτερα τὸ τελευταίο μέρος του βίντεο, ὅπου ὁ ὁμιλητῆς ἐξομολογεῖται τὴν μεταστροφή του ἀπὸ τὸν ἰνδουισμὸ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ ἀείμνηστου Γέροντα.

πηγή:Τρελογιάννης

Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ: «Ὀψώμεθα τὸν Θεόν, καθὼς ἐστιν»

		Ἡ ζωὴ τοῦ πατρὸς Σωφρονίου. Γεννήθηκε στὴ Μόσχα τὸ 1896. Σπούδασε στὴν Κρατικὴ Σχολὴ Καλῶν Τεχνῶν τῆς Μόσχας καὶ ἐπιδόθηκε στὴν ζωγραφική. Στὸ Παρίσι τὸν συναντᾶμε τὸ 1922, φτασμένο ζωγρᾶφο, νὰ ἐκθέτει τὰ ἔργα του. Κατὰ τὴν ἐκεῖ παραμονὴ του σπουδάζει στὸ Θεολογικὸ Ἰνστιτοῦτο τοῦ Ἁγίου Σεργίου τοῦ Παρισιοῦ. Ζεῖ ἔντονα τὰ γεγονότα τοῦ πολέμου καὶ ὁδηγεῖται μὲ τὴ φιλοσοφική του σκέψη καὶ τὴν πνευματικὴ του διάθεση στὴν ἀποκάλυψη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀγάπη του γιὰ Ἐκεῖνον κατανικᾶ τὸ πάθος του γιὰ τὴν ζωγραφικὴ καὶ τὸ 1925 ἀποβιβάζεται στὸ Ἅγιον Ὅρος, ὅπου παραδίδεται στὴ νοερὰ προσευχὴ καὶ στὴν καθοδήγηση τοῦ γέροντα Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε πρῶτος καὶ ἄριστος βιογρᾶφος. Μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ γέροντά του τὸ 1938 ἀσκεῖται κοντὰ στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Παύλου, στὴν ἔρημο τῶν φρικτῶν Καρουλίων καὶ ἀλλοῦ. Ταυτόχρονως παραμένει πνευματικὸς πολλῶν μοναστηριῶν: Ἁγίου Παύλου, Ὁσίου Γρηγορίου, Ὁσίου Σίμωνος Πέτρας, Ὁσίου Ξενοφῶντος, καθὼς καὶ ἀρκετῶν κελλίων καὶ σκητῶν. Τὸ 1947, γιὰ λόγους ὑγείας, φεύγει καὶ πάλι γιὰ τὴ Γαλλία καὶ τὸν ἑπόμενο χρόνο (1948) ἐκδίδει τὰ γραπτά τοῦ γέροντά του Σιλουανοῦ, ποὺ μαζὶ μὲ μιὰ εἰσαγωγὴ στὴ διδασκαλία του θὰ ἀποτελέσουν κλασσικὸ ἔργο τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς στὴν ὀρθόδοξη παράδοση.