ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ;

Ομιλία από τον Πατέρα Θεολόγο τον Αγιορείτη στη Σαντορίνη

πηγή:orthodoxcongo

Την Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013 έγινε μια ωραία προβολή και παρουσίαση στη Χριστιανική αίθουσα της Μητροπόλεως Θήρας για το ιεραποστολικό έργο της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας στην Αφρική και πιο συγκεκριμένα στο Κονγκό, από τον Πατέρα Θεολόγο τον Αγιορείτη.

Ο Πατήρ Θεολόγος έχει πλούσια ιεραποστολική δράση, τόσο στη πονεμένη μαύρη ήπειρο όσο και στην γειτονική μας χώρα

την Αλβανία.

Επιγραμματικά αναφέρουμε ότι ο Πατήρ Θεολόγος είναι Αρχιτέκτονας του Πολυτεχνείου της Αθήνας, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι.

Η μεγάλη του όμως αγάπη για τους αδελφούς Αφρικανούς, τον έκανε να προβεί στην ίδρυση της Εκκλησίας του Κονγκό εκ του μηδενός, χτίζοντας διάφορες εκκλησίες, Επισκοπείο, ραδιοφωνικό σταθμό, Δημοτικό Σχολείο και Γυμνάσιο, ορφανοτροφείο, ένα Μοναστήρι το οποίο είναι και μοναδικό στην Κεντρική Αφρική.Ίδρυσε κλινική, ενώ αγόρασε και ένα άλλο οικόπεδο για μια δεύτερη κλινική.

Όλα αυτά έγιναν με τη στήριξη των ιεραποστολικών συλλόγων «Πρωτόκλητος» Πάτρας και «Αδελφότης Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής» Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και με δωρεές δωρητών από όλο τον κόσμο.

Εν ολίγοις ήταν ο δημιουργός και η ψυχή της Εκκλησίας του Κονγκό!

Όμως, ως ένας απλός και ταπεινός  εργάτης του αμπελώνα του Κυρίου, γνωρίζει ότι αυτό δεν είναι έργο δικό του, αλλά έργο του Θεού, και σε Εκείνον εναποθέτει τις ελπίδες του και τα όνειρά του.

Ευχόμαστε ο Θεός να του χαρίζει πλούσια τα ελέη Του στο δύσκολο πραγματικά έργο του.

Ανακοίνωση ομιλίας με θέμα: "Εκκλησία και Ιεραποστολή"

Το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως Θήρας, Αμοργού & Νήσων σας ανακοινώνει ότι το Σάββατο 30 Μαρτίου 2013 και ώρα 18.00 μμ θα πραγματοποιηθεί στην Χριστιανική Εστία Φηρών ομιλία από τον συνεργάτη του Γρ. Νεότητος κ. Νικόλαο Κουλουριώτη με θέμα: "Εκκλησία και Ιεραποστολή".

Ο κυρ Θόδωρος

 

πηγή:τρελογιάννης 

Ο κυρ Θόδωρος ήταν μαραγκός. Εκείνη τη μέρα έφτιαχνε κιβώτια για κάποια ανθρωπιστική οργάνωση. Μέσα εκεί θα έβαζαν ρούχα για να τα στείλουν σε κάποια απομακρυσμένα ορφανοτροφεία κάπου στην Αφρική. Οταν τέλειωσε τη δουλειά του αργά το απόγευμα, στο δρόμο για το σπίτι, έψαξε στις τσέπες του να βρει τα γυαλιά του. Ομως εκείνα είχαν γίνει άφαντα. Με το νου του προσπάθησε να θυμηθεί τις δουλειές που έκανε. Τότε κατάλαβε οτι είχαν πέσει μέσα σε κάποιο κιβώτιο, το οποίο αφού καρφώθηκε γερά ταξίδευε για την Αφρική. Το έπιασε απελπισία. Είχε εφτά παιδιά. Είχε πληρώσει 100Ευρώ για τα γυαλιά αυτά εκείνο το πρωινό. Στη σκέψη οτι έπρεπε να φτιάξει άλλο ένα καινούργιο ζευγάρι τον έπιασε μεγάλος θυμός "Αυτό είναι άδικο" φώναξε στο Θεό "Με βλέπεις που αγωνίζομαι, με βλέπεις που σου αφιερώνω χρόνο και χρήμα και εσύ τώρα μου κάνεις αυτό" Πέρασαν αρκετοί μήνες από τότε. Κάποια μέρα ο διευθυντής κάποιου ορφανοτροφείου επισκέφτηκε την Ελλάδα. Ηθελε να περάσει από τις οργανώσεις, τις ενορίες που υποστήριζαν την αποστολή του στην Αφρική. Την Κυριακή πέρασε και από τα γραφεία της ανθρωπιστικής οργάνωσης στην οποία προσέφερε ο κυρ Θόδωρος. Τους μάζεψε όλους και τους μίλησε. Ξεκίνησε την ομιλία του με ευχαριστίες για την ύποστήριξη όλων στο έργο του για την σωτηρία τόσων παιδιών "Πιο πολύ από όλα όμως" συνέχισε "Πρέπει να σας ευχαριστήσω για τα γυαλιά που μου στείλατε πριν από λίγο καιρό. Βλέπετε μια μέρα πέρασαν από τα γραφεία μας επαναστάτες και τα ρήμαξαν όλα, μαζί και τα δικά μου γυαλιά. Ημουν απελπισμένος. Ακόμα κι αν είχα τα χρήματα δεν μπορούσα με τίποτα να τα αντικαταστήσω. Εκτός από το οτι δεν έβλεπα καλά, με έπιαναν απίστευτοι πονοκέφαλοι. Το μόνο που κάναμε όλοι ήταν να προσευχόμαστε και να παρακαλούμε μήπως γίνει κάποιο θαύμα. Τότε έφτασαν τα κασόνια από σας. Οταν ανοίξαμε τα καπάκια βρήκαμε σε κάποιο από αυτά, πάνω πάνω, ένα ζευγάρι γυαλιά" Στο σημείο αυτό ο διευθυντής σταμάτησε να μαζέψει τους λυγμούς που έπνιγαν τη φωνή του. Κατόπιν προς μεγάλη έκπληξη όλων συνέχισε.. "Δεν θα το πιστέψετε, αλλά όταν τα δοκίμασαν ήταν σαν να είχαν γίνει παραγγελία για μένα. Ηθελα τόσο πολύ να σας ευχαριστήσω γι αυτό!" Οι άνθρωποι τον άκουγαν να μιλά για τα γυαλιά αυτά και για το θαύμα, έτσι όπως το έζησε. Σκέφτηκαν όμως οτι ο διευθυντής μάλλον θα πρέπει να έχει μπερδέψει την δική τους οργάνωση με κάποια άλλη επειδή δεν υπήρχε κανένα ζευγάρι γυαλιά στον κατάλογο με τα πράγματα που είχαν στείλει. Ομως στην πίσω σειρά καθόταν ήσυχα ο κυρ Θόδωρος και σκούπιζε τα δάκρυα του, ευχαριστώντας από μέσα του για το μεγαλύτερο μήνυμα που δέχτηκε ποτέ μέσα στη ψυχή του.

Λειτουργία σε αχυρο-εκκλησία!

Οι νεοφώτιστοι ορθόδοξοι αδελφοί μας της Αφρικής και οι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί Έλληνες που τρέχουμε σε γήπεδα και νυχτερινά κέντρα, αλλά όχι στους ναούς !

Σεκέρογλου Αναστάσιος

πηγή:ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

 

Με την βοήθεια του Θεού αξιώθηκα και πάλι να ταξιδέψω για λίγες ημέρες στην Τανζανία, για την ολοκλήρωση και τοποθέτηση των εικόνων σε 4 Ιερούς Ναούς. Στην ολιγοήμερη παραμονή μου εκεί, συνέβησαν πολλά αξιόλογα περιστατικά, δύο από τα οποία νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να τα περιγράψω.

 

Ανήμερα του τιμίου Σταυρού προγραμματίσαμε Θεία Λειτουργία στο απομακρυσμένο χωριό Μagogati, όπου υπάρχει προσωρινός Ι. Ναός φτιαγμένος με μεράκι από χόρτο, και αφιερωμένος στον Τίμιο Σταυρό.

Το παμπάλαιο τζιπ δεν κατάφερε να βγάλει την τελευταία μεγάλη ανηφόρα 500 μέτρα πριν το χωριό, και κατεβήκαμε συνεχίζοντας πεζοί μέχρι τον Ι. Ναό. Η υποδοχή που μας έκαναν, ήταν συγκινητική.

Τραγουδώντας το karibu (καλωσόρισμα), μικροί και μεγάλοι μας υποδέχτηκαν με χαμόγελα και αλαλαγμούς που έδειχναν την αγάπη και την ευγνωμοσύνη τους.

Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, η ευλάβεια των πιστών και η κατανυκτική ατμόσφαιρα δεν έλειπαν από τη χορταρένια εκκλησιά. Οι μεγάλοι καθισμένοι στα αυτοσχέδια παγκάκια κάτω από την αχυροσκεπή του Ι. Ναού, κρατώντας τα φυλλάδια με τη λειτουργία του Αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου γραμμένη στα Swahili, συμμετείχαν με τις καθαρές φωνές τους στην ακολουθία, και τα παιδιά καθισμένα κατάχαμα στο χώμα παρακολουθούσαν με προσοχή.

Ο ταπεινός χορταρένιος τρούλος με το σχήμα του σταυρού στην κορυφή του, δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τους χρυσοστόλιστους τρούλους των Ρωσικών Ι. Ναών, και ίσως να ήταν πιο αρεστός στον Κύριο μας, που στους ταπεινούς δίνει τη χάρη Του.

Η Θεία Λειτουργία συνεχίστηκε με παραδειγματική τάξη μέχρι το τέλος, και ο π. Φώτιος παρά την εξάντληση του από τον τύφο, δεν παρέλειψε να κηρύξει το λόγο του Κυρίου στους σκουρόχρωμους αδελφούς μας.

Συμμετείχαν σχεδόν όλοι στην θεία κοινωνία με μεγάλη ευλάβεια. Πρώτα οι άνδρες, κατόπιν οι γυναίκες και στο τέλος τα ξυπόλυτα μαύρα αγγελάκια, που προσπαθούσαν με τα χεράκια τους να κάνουν σωστά το σημείο του σταυρού πριν λάβουν το σώμα και το αίμα του Κυρίου.

Βλέποντας τις σκηνές εκείνες, νοερά ταξίδεψα στον χρόνο, σκεπτόμενος πως κάπως έτσι θα έπρεπε να συμμετείχαν στη θεία λειτουργία οι πρώτοι Χριστιανοί, που είχαν θερμή την πίστη, και η προσευχή τους είχε παρρησία στο Θεό.

Ευχής έργο θα ήτανε να επιστρέφαμε και εμείς στο κλίμα της ευλάβειας και της κατάνυξης που θα έπρεπε να υπάρχει μέσα στους ναούς μας. Μακάρι να συνειδητοποιούσαμε ότι η αταξία των πιστών, και τα ντεσιμπέλ των ιεροψαλτών που χρήζουν ωτασπίδων, δεν συνάδουν με το πνεύμα της ορθοδόξου λατρείας, και τα αποστρέφεται ο Κύριος.

Ακολούθησε το υπαίθριο γεύμα στο οποίο παραβρέθηκαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.Φορτωμένοι με πρωτόγνωρες εμπειρίες πήραμε το δρόμο της επιστροφής δοξάζοντας τον καλό Θεό που μας αξίωσε να ζήσουμε αυτές τις συγκλονιστικές στιγμές.

Ελπίζω, εάν το επιτρέψει ο Κύριος, να ξαναβρεθώ κοντά τους, για την τοποθέτηση των εικόνων στο νέο Ναό του Τιμίου Σταυρού, που θα ανεγερθεί στον ίδιο χώρο.