Ιστορίες του Γέροντος Κλεόπα

Μόλις διάβασα τις "Ιστορίες του Γέροντος Κλεόπα", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άθως και απευθύνεται κυρίως, μα όχι μόνο, σε νέους. Με καθαρή και ζηλευτή σκέψη, αφηγείται ιστορίες Αγίων ανθρώπων που μας θυμίζουν ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος να ζεις. Πάντα θαύμαζα αυτούς που μπορούν να παραμένουν φορείς της σοφίας και της αγάπης σε έναν κόσμο που η κακία βασιλεύει. Γιατί, Χριστιανός δεν είναι αυτός που ψάχνει να βρει παρηγοριά στην δυστυχία του, μα ούτε αυτός που τα έχει όλα και όμως νοιώθει ένα ανεξήγητο κενό. Εκπληρώνονται κι αυτά στον δρόμο του Χριστού, μέσα από έναν τρόπο ζωής που είναι όλος αγάπη κι έχει την δύναμη να σε κρατάει μακριά από την καθημερινότητα, κι ας είσαι μέσα σε αυτήν, να βιώνεις από εδώ τον παράδεισο με τρόπο υπέρλογο, αγωνιστής, λεβέντης, στον αγώνα τον καλό. Σήμερα, έτσι όπως ζούμε, είμαστε παράδειγμα προς αποφυγήν για τις μελλοντικές γενιές και το γιατί θα σας το πω ...

... Ότι μια φορά κι έναν καιρό, ο άνθρωπος, μετά από δύο τραγικούς παγκόσμιους πολέμους, κατάφερε να κάνει νέα αρχή και να φτάσει ίσαμε το φεγγάρι.

Το περπάτησε, το μελέτησε, όχι όμως και τον εαυτό του, που του ήταν τόσο οικείος και λίγος άλλωστε, μα και αδιάφορος μπροστά στις νέες δυνατότητες... Έκανε σπουδαίες και μεγάλες ανακαλύψεις, μα δεν μπόρεσε να γνωρίσει την οικογένειά του. Έκτισε σπουδαία και πολύ ψηλά κτίρια, γέφυρες και ωραία σπίτια που δεν προλάβαινε όμως να τα χαρεί. Και μετά από όλα αυτά, άρχισε να καμαρώνει υπερβολικά, πιστεύοντας πως εξουσίαζε πλέον όλη την πλάση, κι έτσι ανέβηκε στο ψηλότερο βουνό που λέγεται Αλαζονεία. Η Ευτυχία δεν ερχόταν στη ζωή του, δεν τον έβρισκε πουθενά, μιας και το 'χει συνήθειο, να περιφέρεται, συνήθως, στα χαμηλά... Μα ο άνθρωπος δεν κοίταζε εκεί κάτω και έτσι τα βλέμματα τους δεν συναντιόντουσαν. Ένοιωθε ισχυρός μα και σφιγμένος, γεμάτος φοβίες και άγχη. Άρχισε να πιστεύει πως τα ξέρει όλα, ενώ η θλίψη απλωνόταν μέσα του. Κι όλο έπεφτε με τα μούτρα στην απόκτηση κι άλλων πραγμάτων, κι όταν δεν ήξερε τι άλλο να αγοράσει, εφεύρισκε νέες ανάγκες, για να έχει κάτι να αποκτήσει.
 Η έπαρσή του πέρασε και στα παιδιά του. Γέμισε ο πλανήτης από σπουδαίους και πολύ σπουδαγμένους, μα με μωρία περισσή. Η πληροφόρηση ήταν άμεση και συνεχής, τόσο που τα κεφάλια τους άρχισαν να ξεχειλίζουν από την υπερβολική ενημέρωση. Άρχισαν πια να μην μπορούν να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό και η συνείδησή τους θόλωνε όλο και πιο πολύ. Η κακία απλωνόταν παντού, ώσπου σκέπασε όλη την γη. Γενιές ολάκερες μεγάλωναν με πρότυπο την κακία και την ανοησία. Άφησαν τον εαυτό τους έρμαιο των ενστίκτων τους και της έλξης που ασκούσε πάνω τους το χρήμα, και όλο αυτό, το ονόμασαν ελευθερία.   
 Κακόμοιρα ανθρωπάκια που χειροκροτούσαν την κατάπτωση και το ανήθικο παριστάνοντας τους μοντέρνους. Τα παιδιά τους μεγάλωναν, παγιδευμένα μπροστά στο τηλεκουτί που, ενώ τα καθήλωνε, τους δημιουργούσε τη ψευδαίσθηση της δράσης. Άρχισαν κι αυτά να γίνονται όλο και πιο ανικανοποίητα, όλο και πιο μόνα, με δεκάδες φίλους σε δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και ατέλειωτα παιχνίδια πολέμου. Όλα ήταν ψεύτικα, φανταστικά. Χωρίς ήρωες και ιδανικά, κλεισμένα σε διαμερίσματα-κλουβιά, χωρίς ουρανό, χωρίς ήλιο, θύμωναν που τους στερούσαν τη ζωή. Οι παροιμίες και οι σοφές ιστορίες που είχαν διδακτικό περιεχόμενο ξεχάστηκαν. Οι παπούδες κι οι γιαγιάδες που κάποτε τους διάβαζαν παραμύθια και τους διηγιόντουσαν ιστορίες με νόημα, χάθηκαν. Αντικαταστάθηκαν από μοντέρνους γέρους που νεάνιζαν και σοφία τους έγινε η ατάκα, οι δήθεν εξυπνάδες που παπαγάλιζαν από τους τηλεοπτικούς αστέρες. Οι διηγήσεις είχαν μόνο να πουν για τις κλοπές, τις απάτες, τις "κονόμες" και τις γκρίνιες τους, που μείνανε με λιγότερα από ότι ονειρευτήκανε. Και το σκοτάδι πύκνωνε όλο και πιο πολύ και η θλίψη γινόταν δυσβάσταχτος πόνος.
 Και δεν ζήσανε αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα... γιατί, ενώ κανείς δεν αμφισβητούσε ότι υπάρχει ο πόνος κι ας μην είναι ορατός, την ύπαρξη της ψυχής, την αμφισβητούν, αφού δεν την βλέπουν, όπως παρατηρεί ο Γέροντας Κλεόπας.

 Είμαστε πλάι στην πηγή με το καθάριο νερό κι εμείς επιμένουμε να στρεφόμαστε σε έλη για να ξεδιψάσουμε. Διώξαμε τον Θεό από την ζωή μας και από τις ζωές των παιδιών μας, λες και βρήκαμε κάτι καλύτερο να βάλουμε στη θέση Του... Τίποτα δεν βρήκαμε, παρά μόνο μια πρωτόγονη αίσθηση της ζωής. Τρώω, πίνω, βλέπω και θεάματα, στην καλύτερη των περιπτώσεων "ψαγμένα", και προχωρώ παραπατώντας. Βιβλία, σαν αυτό του Γέροντα Κλεόπα, ανοίγουν μια σχισμή για να περάσει λίγο φως στις κουρασμένες ψυχές μας, για να μας δείξει ότι η ζωή μπορεί να έχει απλότητα και καλοσύνη, μα, μόνο όταν εμείς θελήσουμε να κοπιάσουμε και να δώσουμε την προσοχή που μας αξίζει... 

Πηγή Εκδόσεις Άθως ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ           

Η Κιβωτός του Κόσμου

 πηγή:Τρελογιάννης

Ο π. Αντώνιος μιλάει για τη φτώχεια, για την απάνθρωπη Αθήνα, για τις ελληνίδες μάνες που θέλουν να αφήσουν τα παιδιά τους απελπισμένες από τη φοβερή φτώχεια και την ανεργία, για την ελπίδα που η Κιβωτός του Κόσμου δίνει σε εκατοντάδες παιδιά.

Επίσης μιλά για τις μητέρες που η ΚΙΒΩΤΟΣ "χαρίζει" στα παιδιά τους, για τα όνειρα, τις ελπίδες, τους εθελοντές, για το ρόλο της Εκκλησίας στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου, για το νέο πρωτοποριακό έργο των παιδιών της Κιβωτού του Κόσμου που είναι η ΠΑΙΔΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ.

Mπορείτε να ακούσετε το εξαιρετικό αυτό έργο των παιδιών της Κιβωτού του Κόσμου (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)

Δείτε τη συνέντευξη:

Corbman Marjorie: "Στη μέση της ερήμου". Η αναζήτηση μιας εφήβου για νόημα ζωής.

Από την εβραϊκή θρησκεία στην ορθοδοξη πίστη 

"...Οι σημερινοί έφηβοι έχουν ό,τι είχαν οι άλλες γενιές, μόνο που το έχουν σε υπερβολικό βαθμό, ενώ κάποιες φορές η εξαίρεση γίνεται ο κανόνας. Αυτοκτονούμε περισσότερο, παίρνουμε περισσότερα ναρκωτικά και πιο "σκληρά" απ' τους γονείς μας. Οι αυτοκτονίες, τα ναρκωτικά, η έκλυτη σεξουαλική ζωή -όλα είναι μια προσπάθεια να δραπετεύσουμε από τον κόσμο που μας περιβάλλει. Ο αυτοτραυματισμός μαστίζει. Στα χρόνια της μεγαλύτερης απελπισίας μου, έπαιρνα το κουζινομάχαιρο και το πίεζα στο κορμί μου -όχι τόσο δυνατά, όπως άλλοι που γνωρίζω. Ήμουν άδεια, δυστυχισμένη, ήθελα πάντα να φθάσω στα άκρα, για να γλυτώσω από την έρημο που βρισκόμουν...

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ανδρώθηκε στην ερημιά, και ο Ιησούς κατατρόπωσε τον Σατανά καταμεσής στην έρημο... Η εφηβεία είναι κι αυτή, κατά κάποιο τρόπο, μια έρημος· ο κόσμος της παιδικής ηλικίας δεν ισχύει πια, ταυτόχρονα όμως είναι ακόμη αδύνατον να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Είναι μια περίοδος κατά την οποία η απόγνωση, η σύγχυση και η μοναξιά εντείνονται - είναι μια αληθινή πνευματική ξηρασία, και ακριβώς τότε βρίσκουμε τον Θεό. Μας πλησιάζει την ώρα της πιο βαθιάς λύπης, της πιο ανείπωτης θλίψης. Σκουπίζει κάθε δάκρυ από τα μάτια μας και μας γεμίζει ελπίδα, και εμείς Τον αναγνωρίζουμε, επειδή έχουμε φθάσει στα πιο απύθμενα βάθη...".

Από εδώ (όπου μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο). Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εν Πλω.

Ακούστε αποσπάσματα σε ραδιοφωνική παρουσίαση εδώ.

Η επανάσταση των δέντρων

Την ηρεμία του δάσους την ταράσσει ένα περίεργο μουρμουρητό!

Τα δέντρα παίρνουν μια παράξενη απόφαση … άραγε πού θα τα οδηγήσει;

Ένα παραμύθι που θέλει να δείξει με απλό και παραστατικό τρόπο, στους μικρούς του αναγνώστες, πού μπορεί να οδηγήσει η υπερηφάνεια και η αλαζονεία.

Μεταφρασμένο και στα αγγλικά.

Περιλαμβάνει: ασκήσεις – παιχνίδια για εξάσκηση στα αγγλικά και ζωγραφιές για να τις χρωματίσουν οι μικροί μας φίλοι.

Συνοδεύεται από CD.

Ένα παραμύθι για μικρούς, μεγάλους κι ακόμη μεγαλύτερους!!!

A strange whisper disturbs the peaceful forest! The trees take a sudden decision… Let’s find out what follows! Where could that lead?

A tale for our young friends and all of us who feel young!

Διατίθεται από τις εκδόσεις «Δεμέτη»

τηλέφωνο παραγγελιών : 6942432876

email: tekeoglouf@hol.gr

Νέα παιδικὴ σειρά: Οἱ ἀσυρματιστὲς τοῦ Θεοῦ !!!!

Οἱ ἐκδόσεις ΑΘΩΣ/ΠΑΙΔΙΚΑ ἐγκαινιάζουν τὴ νέα σειρὰ “Οἱ ἀσυρματιστὲς τοῦ Θεοῦ”. Ὁ τίτλος τῆς σειρᾶς αὐτῆς εἶναι ἐμπνευσμένος ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Γέροντά μας Παΐσιο, ὁ ὁποῖος ἔτσι ἀποκαλοῦσε τοὺς μοναχούς, γιατὶ στέλνουν μὲ τὴν προσευχή τους τὰ μηνύματα τῶν ἀνθρώπων στὸν Θεό, ἀλλὰ μεταφέρουν καὶ τὰ μηνύματα τοῦ Θεοῦ στοὺς ἀνθρώπους.

Τὸ πρῶτο βιβλίο τῆς σειρᾶς, τὸ ὁποῖοπρολογίζει ὁ μητροπολίτης Λεμεσοῦ κύριος Ἀθανάσιος, εἶναι ἀφιερωμένο στὸν μεγάλο ἀσκητὴ τῶν ἡμερῶν μας, τὸνΓέροντα Ἰωσὴφ τὸν Ἡσυχαστή, και αποτελεί προϊόν συνεργασίας των Εκδόσεων ΑΘΩΣ/ΠΑΙΔΙΚΑ και της Ἱ. Μ. Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμοῦ. Ὁ νεαρὸς Φραγκίσκος, μετέπειτα Γέροντας Ἰωσήφ, εἶχε σχεδὸν πραγματοποιήσει τὸ ὄνειρό του νὰ γίνει ἕνας πλούσιος ἔμπορος, ὅταν ξαφνικὰ τὸν ἐπισκέφθηκε στὸν ὕπνο του ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Τότε τὰ ἄφησε ὅλα καὶ ἔτρεξε στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου ἔγινε μοναχός. Ἐκεῖ ἔζησε γεγονότα οὐράνια: κοινώνησε ἀπὸ χέρι ἀγγέλου, τὸν καταφίλησε ἡ Παναγία· ἀκόμη, τὸ θεῖο Βρέφος, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, τὸν χάϊδεψε στὸ πρόσωπο. Ἀξίζει ἐπίσης νὰ σημειώσουμε ὅτι τὸ βιβλίο εἰσάγει τὰ παιδιὰ στὴ νοερὰ προσευχὴ μ’ ἕναν ἁπλὸ καὶ τρυφερὸ τρόπο.

Γιὰ αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ γεγονότα ἀλλὰ καὶ γιὰ ὁλόκληρο τὸν συναρπαστικὸ βίο του θὰ διαβάσουν οἱ μικροὶ ἀναγνῶστες ἀπολαμβάνοντας παράλληλα τὴν πλούσια εἰκονογράφηση τοῦ κειμένου, τὴν ὁποία ἐπιμελήθηκε ἡ Ἀδελαΐδα-Σέιλα Κωνσταντίνου. Στὴν ἔκδοση παρατίθενται δύο ἀποσπάσματα ἀπὸ ποιήματα τοῦ Γέροντα, καθὼς καὶ μία σειρὰ ἀπό… φαιδρά, ἀλλὰ διδακτικὰ στιγμιότυπα ἀπὸ τὴν ζωή του.

Τὴν ἀφηγηματικὴ βιογραφία τοῦ Γέροντα ἔγραψαν οἱ πατέρες τῆς Ἱ. Μ. Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμοῦ, ἡ συνοδεία τῆς ὁποίας τελεῖ ὑπὸ τὴν πνευματικὴ πατρότητα τοῦ Μητροπολίτου Λεμεσοῦ, ὁ ὁποῖος μὲ τὴ σειρά του ἔζησε ὡς ὑποτακτικὸς τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ Βατοπαιδινοῦ, ποὺ ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς τῆς συνοδείας τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστῆ. Τὸ βιβλίο συνοδεύεται ἀπὸ ἕναν προσεκτικὰ ἐπιμελημένο ψηφιακὸ δίσκο, ποὺ δημιουργήθηκε μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν μαθητῶν τοῦ Μουσικοῦ Λυκείου Λεμεσοῦ “Μάριος Τόκας”.