Ἀπέφευγε τὴν ὀξύτητα στὶς ἐκφράσεις. Συνιστοῦσε πάντα ὅλα νὰ γίνονται ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία.
— Οἱ τρομακτικὲς μορφὲς ποὺ παίρνει ὁ πονηρὸς καὶ παρουσιάζεται στὸν χριστιανό, ὀφείλονται πολὺ συχνὰ στὸν βίαιο τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖον ὁ πιστὸς πολεμᾶ τὰ πάθη του, ἔλεγε. Τὸ πνεῦμα τοῦ κακοῦ δὲν ἔχει μορφή. οἱ ἄνθρωποι τοῦ δίνουν μορφὴ ἀνάλογα μὲ τὰ βιώματά τους, τὰ γονίδιά τους καὶ τὴν κληρονομικότητά τους.
— Καὶ ὁ Μέγας Ἀντώνιος ποὺ ἔβλεπε τέτοιες μορφές;
— Ἔ, δὲν ἦταν μέγας καὶ ἅγιος ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἔλεγε μὲ χαμόγελο.

Καὶ ἐπανέλαβε τὴν σκέψη του γιὰ τὴν Ἐκκλησία:
Ὅλοι νὰ εἴμαστε ἑνωμένοι μέσα στὴν Ἐκκλησία. Μὰ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἄκτιστη. Ὅλοι ἑνούμεθα ἐκεῖ μεταξύ μας καὶ μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους. Ἑνωμένοι καὶ ὁ Υἱὸς μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Πνεῦμα, ἡ Παναγία Τριάδα, κι ἐμεῖς μαζί Της. Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἐκκλησία.
Μαθητεύοντας στὸν Γέροντα Πορφύριο, σελ. 224-225
πηγή: Γέροντας Πορφύριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου