Σταυρέ ζωηφόρε αγίασον ημάς τη ελλάμψει σου

     Ήταν ολόκληρη βασιλική εκστρατεία! Μια Ιδιότυπη βασιλική εκστρατεία! Δεν είχε ούτε κατακτητικούς ούτε απελευθερωτικούς σκοπούς. Δεν απέβλεπε σε σύναψη διπλωματικών σχέσεων ούτε αποσκοπούσε σε κάποια εθιμική επίσκεψη υψηλού επιπέδου. Είχε μοναδικό προορισμό τα Ιεροσόλυμα και μοναδικό σκοπό την ανεύρεση τού Σταυρού του Κυρίου Ιησού Χριστού! Προεξάρχουσα ή ίδια ή βασιλομήτωρ, ή αγία Ελένη, ή οποία ξεκινά από την Κωνσταντινού­πολη μαζί με όλη τη συνοδεία της.
    Ό υιός της, ό αυτοκράτορας άγιος Κωνσταντίνος, αφού διά θαύματος εννόησε και έζησε τη θαυματουργή δύ­ναμη τού Τιμίου Σταυρού, θέτει αρχηγό και κυβερνήτη της ζωής του Αυτόν ό όποιος θανατώθηκε πάνω στο ξύλο τού Σταυρού, και θωρακίζουν τόσο ό ίδιος όσο και ή μητέρα του τη ζωή τους με την πανσθενουργό δύναμη τού Τί­μιου Σταυρού. Γι’ αυτό και αποστέλλει την αγία 'Ελένη προς ανεύρεσή του στα Ιεροσόλυμα. Και όταν από τα βάθη της γης τού λόφου τού Γολγοθά οι άνδρες της συνοδείας της ανασύρουν τον Τί­μιο τού Κυρίου Σταυρό, ρίγη χαράς και συγκινήσεως δονούν ολόκληρη την ύπαρξη της άγιας! Και με τέτοια αισθή­ματα «τούτον τον τίμιον Σταυρόν ττροσεκύνησεν ή Βασίλισσα και ήσπάσατο μετά της Συγκλήτου άπάσης» (Συναξάριον ΙΔ’ Σεπτεμβρίου).

 Αλλά και όλος ό λαός, ό όποιος με βαθιά προσμονή ανέμενε την ανεύρεση τού Τιμίου Σταυρού τού Κυρίου μας, όταν πληροφορήθηκε την άνάσυρσή του από τη γη, «ήτήσατο κατιδείν αύτόν» (Συναξάριον ΙΔ’ Σεπτεμβρίου). Στο αίτημά του ό Πατριάρχης της άγι­ας πόλεως τον ύψωσε για πρώτη φορά από τον άμβωνα, για να σπεύσουν όλοι οι πιστοί να τον προσκυνήσουν γονυκλινείς και με δάκρυα στα μάτια να ψάλουν εν χορώ το «Κύριε, έλέησον».

 Αυτή ή συγκλονιστική σκηνή πού πραγματοποιήθηκε τότε για πρώτη φο­ρά στα Ιεροσόλυμα, επαναλαμβάνεται σ’ ολόκληρη την ορθόδοξη οικουμένη την ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Και όπως τότε, έτσι και σή­μερα οι πιστοί με πίστη και δέος ψάλ­λουν: «Σταυρέ ζωηφόρε, άγίασον ήμάς τη έλλάμψει σου» (Ιδιόμελον Λιτής).

   Και είναι πράγματι ό Σταυρός τού Κυ­ρίου μας πηγή αγιασμού για ολόκληρη την κτίση αλλά και για τον κάθε άνθρω­πο ξεχωριστά. Όχι λόγω τού σχήματός του, αλλά επειδή είναι ό Σταυρός τού Χριστού, πάνω στον όποιο ό Κύριος Ιησούς σταύρωσε την αμαρτία και μάς χάρισε την αγιότητα. Είναι το «ξύλον της όντως ζωής, εν ω είργάσατο σωτηρίαν ό τών αιώνων Βασιλεύς εν μέσω της γης» (Ιδιόμελον Λιτής). Είναι πηγή αγιασμού, διότι διά τού Σταυρού ό Ιη­σούς Χριστός μάς συμφιλίωσε με τον Θεό Πατέρα και μάς χάρισε την άφεση των αμαρτιών μας. Είναι «ή θύρα τού Παραδείσου» (Στιχηρόν προσόμοιον). Διά τού πάθους τού Σταυρού ό Κύρι­ος Ιησούς φανέρωσε με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο την άπειρη αγάπη του προς όλους μας και μάς δίδα­ξε έτσι ν’ αγαπάμε κι εμείς τούς συναν­θρώπους μας.

 Ό επί τού Σταυρού θάνατος τού Κυρί­ου μας είναι ζωοποιός και λυτρωτικός. Προσφέρει ζωή και λύτρωση και αγιασμό σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα.

 Γι’ αυτό και όλοι οι πιστοί με βαθιά συναίσθηση ψάλλουμε: «Εσταυρώθης δι’ έμέ, ίνα έμοί πηγάσης την άφεσιν- έκεντήθης την πλευράν, ίνα κρουνούς ζωής άναβλύσης μοι τοΐς ήλοις προσήλωσαι, ίνα έγώ τώ βάθει των παθη­μάτων σου, το ύψος τού κράτους σου πιστούμενος κράζω σοι· Ζωοδότα Χρι­στέ, δόξα και τω Σταυρώ, Σώτερ, και τω πάθει Σου» (Ακολουθία των Αγίων Παθών, Μακαρισμοί).

Αυτόν τον Σταυρό τού Κυρίου μας, πού για άλλη μια φορά ή αγία μας Εκκλησία τον υψώνει προς χάριν και αγιασμό μας, να τον προσκυνήσου­με με βαθιά κατάνυξη και πίστη. Και με την επίγνωση ότι υψώνεται σε μια άντισταυρική και άντιπνευματική εποχή, πού αντιμάχεται την αγιότητα, ας υψώσουμε τα μάτια μας, ας ανυψώσουμε και τις καρδιές μας και ας παρακαλέσουμε θερμά το ζωοπάροχο και χαριτόβρυτο ξύλο τού Τιμίου και ζωο­ποιού Σταυρού από τα βάθη της καρ­διάς μας: «Σταυρέ ζωηφόρε, άγίασον ήμάς τη έλλάμψει σου». 

 « Ο ΣΩΤΗΡ» 1 & 15-9-2012